آیه شماره 20 از سوره مبارکه الفرقان
پیامبری مثل دیگران
وَما أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَیَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَیَمْشُونَ فِی الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَکُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَکَانَ رَبُّکَ بَصِیرًا
و پیش از تو پیامبران [خود] را نفرستادیم جز اینکه آنان [نیز] غذا مىخوردند و در بازارها راه مىرفتند و برخى از شما را براى برخى دیگر [وسیله] آزمایش قرار دادیم آیا شکیبایى مىکنید و پروردگار تو همواره بیناست
فرستادن انبیا، از برنامهها وسنّتهاى الهى است. «وماارسلنا قبلک منالمرسلین»
آشنایى با تاریخ، هم بهانهجویان را خلع سلاح مىکند و هم مایهى تسلى پیامبر اکرم است. «و ماارسلنا قبلک... انهم لیأکلون الطعام»
تمام انبیا، زندگى مردمى داشتند. «لیأکلون الطعام و یمشون ...»
مربّى باید با مردم حشر و نشر داشته باشد. «یمشون فىالاسواق»
زندگى ساده انبیا، براى مردم آزمایش است. «یمشون فىالاسواق - و جعلنا بعضکم لبعض فتنة» (آرى، اگر پیامبران، زندگى مرفّه و کاخ و طلا داشتند، مردم به خاطر دنیاطلبى، گرد آنان جمع مىشدند که چنین گرایشى ارزش نداشت. ارزش در این است که انسان از فردى در ظاهر عادّى، اطاعت کند.)
یکى از وسایل آزمایش مردم، خود مردماند. «جعلنا بعضکم لبعض فتنة» گاهى کسى ثروتمند است تا معلوم شود شکر مىکند یا طغیان. و کسى فقیر است تا آزمایش شود که آیا صبر مىکند یا بر ثروتمند حسد مىورزد.
کلید موفّقیّت در آزمایشهاى الهى صبر است. «فتنة أتصبرون»
فلسفهى آزمایشهاى الهى، پرورش انسانهاست. «ربّک»
در آزمایشهاى الهى، مسألهاى براى خداوند کشف نمىشود، زیرا او به همه چیز آگاه است. «و کان ربّک بصیرا» (آزمایشهاى او براى شکوفا شدن خصلتهاى درونى انسان است، زیرا کیفر و پاداش بر اساس بروز و ظهور خصلتها است.)
علم به این که زیر نظر خداوند هستیم، عامل پیداش صبر است. «أتَصبرون و کان ربّک بصیرا»